Pomysł na wycieczkę: Zjeść Calçots w Katalonii

Calçots to katalońska nazwa specyficznej odmiany cebuli Cebolla tardía de Lérida. W Hiszpanii spotyka się też zapis calsots. Wyglądają trochę jak znany w Polsce por.

El Calçot de Valls to chroniona nazwa geograficzna. Wokół miejscowości Valls właśnie rozwinięta jest najbardziej uprawa tych cebul (Katalonia Zachodnia – okolice Ebre i Alt Camp). Po polsku nazwalibyśmy ją dymką, bowiem aby uzyskać potrawę z tej cebuli, należy ją opalić nad ogniem. Dzięki temu odsłaniana jest soczysta biała łodyga. Długość części jadalnej dochodzi do 20-25 centymetrów. Calcots je się zwykle późną zimą. Macza się je w sosie salsa romesco, a potem zjada również drugie danie, zwykle mięsne lub z butifarras (botifarras) – katalońskiej kiełbasy z siekanego mięsa wieprzowego. Katalończycy gromadzą się na specjalnych imprezach zwanych calçotadas, by zjeść łagodne zielone cebulki. Są grillowane i serwowane z sosem salvitxada lub salsa romesco. Spożywa się je też z kawałkami chleba oraz popijając wino czerwone lub cava.

Właściwości odżywcze calcots są podobne do cech cebuli. Mają sporo witamin i minerałów. Ponadto przypisuje się im właściwości moczopędne, tonizujące, polepszające funkcjonowanie układu pokarmowego i… ponoć działają jak afrodyzjak (pewnie ze względu na sposób konsumpcji). Stwierdzono, że zawiera kilka substancji przeciwnowotworowych. Tak w praktyce wygląda impreza calçotada, gdzieś w interiorze Katalonii – zbierają się znajomi, którzy grillują na prostym ruszcie zestaw cebulek i potem zajadają się nimi gdzieś w ogródku:

Cebulki możemy kupić na straganach i targach spożywczych, a potem zaprosić znajomych do siebie i ucztować do woli. Co ciekawe, niektórzy sadzą ją też w doniczkach na balkonach:

Mapa Valls – regionu z calcots

Zobacz koniecznie:
Przewodnik po Barcelonie