Madryt to stolica Hiszpanii i największe miasto na Półwyspie Iberyjskim. Warto zwiedzić je wiosną lub jesienią. Dolecimy tu tanimi liniami lotniczymi.
Madryt jest stolicą Hiszpanii od XVI wieku – wcześniej stolicą było Toledo. Miasto położone nad rzeką Manzanares i składa się z dwóch głównych obszarów – Stary Madryt i Madryt Burboński, tworząc wspólnie centrum gospodarcze, administracyjne i kulturalne kraju.
Madryt położony jest na wysokości 635 m n.p.m., co powoduje, że jest najwyżej położoną stolicą Europy. Wizytówkami miasta są liczne obiekty, jednak jest tylko jedno miejsce, od którego mierzy się wszystkie odległości. Hiszpański „kilometr zero” zlokalizowany w samym sercu miasta, na Puerta del Sol (Brama Słońca). Na środku tego placu znajduje się wszystkim znany posąg brązowego niedźwiedzia, który zjada owoce z drzewa poziomkowego.
Stolica Hiszpanii posiada niezwykle bogatą ofertę turystyczną, począwszy od Pałacu Królewskiego z XVIII wieku, poprzez jedno z najważniejszych muzeów świata, jakim jest muzeum Prado, po stadion piłkarski Santiago Bernabéu, gdzie odbywają się raz do roku El Clásico lub Grand Derbi – czyli pojedynek między lokalnym klubem Real Madryt a największym rywalem FC Barcelona.
Mówi się, że Madryt nigdy nie zasypia. Do najważniejszych fiest zalicza się Fiesta de Dos de Mayo (2.05), San Isidro (15.05), La Paloma (15.08) i La Almudena (9.11). Tydzień Wielkanocny (Semana Santa) również jest hucznie obchodzony – odbywają się wtedy liczne procesje i kościelne uroczystości.
Atrakcje turystyczne Madrytu:
Poznaj atrakcje turystyczne Madrytu oraz zobacz zdjęcia:
Pałac Królewski – Palacio Real
Pałac Królewski (Palacio Real) powstał z inicjatywy króla Filipa V, a pomysł budowy pojawił się w 1734 roku po tym jak w wigilię spłonęła poprzednia siedziba królewska. Cała konstrukcja zbudowana była z kamienia i cegły oraz drewna, także ogień strawił znaczną część. Projekt nowego pałacu wyszedł spod ręki włoskiego architekta Filippo Juvarę, który niestety nie dożył prac nad pałacem. Projekt został przygotowany w stylu baroku, natomiast wnętrza i otoczenie utrzymano w stylu rokoko i klasycystycznym. Nowy pałac miał być monumentalną budowlą, wzorowaną na paryskim Luwrze. Po śmierci Juvara, zgodnie z jego wolą, prace nad projektem powierzono Sacchettiemu, który zredukował rozmiary budowli i jej koszty starając się jednocześnie zachować koncepcję Juvary. Od nowa zaprojektował elewację ogrodową, powiększył tarasy i zmienił wewnętrzną klatkę schodową. Pałac usytuowany na wysokim brzegu rzeki Manzanares został ulokowany wokół wewnętrznego, kwadratowego dziedzińca, który otaczają loggie. Dolne rustykalne piętra stwarzają wrażenie solidnego cokołu, na którym wspierają się trzy kondygnacje o elewacjach utrzymanych w wielkim porządku. Pałac ma 2800 pomieszczeń, część z nich jest udostępniona dla turystów.
Chociaż hiszpańscy monarchowie przenieśli się do pałacu na przedmieściach Madrytu, to Palacio Real wciąż jest oficjalną rezydencją króla Hiszpanii. Korzysta z niego podczas uroczystości państwowych.
We budynku odnajdziemy:
- Farmacia Real, pełną szklanych pojemników z egzotycznymi medykamentami,
- Museo de la Real Armería, w którym można zobaczyć miecze Cortésa i Ferdynanda Katolickiego,
- Salon Tronowy,
- Salon Kolumnowy
- wytworne apartamenty.
Turyści mogą obejrzeć uroczystą zmianę warty, w każdą pierwszą środę miesiąca w godz. 12.00 – 13.00.
Katedra Almudena
Park Retiro
Park Retiro to jeden z bardziej znanych parków Madrytu, idealny na weekendowy spacer. Znajduje się we wschodniej części stolicy Hiszpanii. Jest stosunkowo duży zważywszy, że położony jest wśród gęstej zabudowy. Jego powierzchnia to około 120 hektarów. Początkowo na tym obszarze znajdował się ogród przy Palacio del Buen Retiro. Pałac jednak uległ znacznym zniszczeniom w wyniku hiszpańskiej wojny o niepodległość w latach 1808-1814, a w ocalałych fragmentach mieści się obecnie część Museo del Prado. Park natomiast został później udostępniony mieszkańcom Madrytu.
Niedaleko parku znajduje się Muzeum Królowej Zofii i Królewska Akademia Sztuk Pięknych San Fernando. A zagubieni turyści znajdą informacje turystyczną w zabytkowym Domu Rybaka – Casita del Pescador. W parku wszystkie alejki doprowadzą nas do wielkiego stawu, na którego wschodnim brzegu stoi pomnik konny Alfonsa XII. Nie brakuje tutaj innych pomników. Na alei Paseo de las Estatuas znajdziemy XVIII-wieczne figury władców Hiszpanii, pierwotnie przeznaczone na dekorację fasady Pałacu Królewskiego w Madrycie.
Park oferuje bardzo wiele atrakcji. Można tutaj popływać łódką po jeziorze czy obejrzeć wystawę. W dni świąteczne organizowane są liczne pokazy i imprezy. Co roku w czerwcu odbywają się targi książki Feria del Libro de Madrid. Sprzedawcy i wydawcy w tym czasie oferują książki po promocyjnych cenach.
Plac Puerta del Sol
Plac Puerta del Sol czyli Brama Słońca to najbardziej znany i centralny plac w Madrycie. Znajduje się niedaleko placu Plaza Mayor. Jego nazwa wzięła się stąd, że w XV wieku był jednym z wjazdów do miasta w jego wschodniej części. Ozdobiony był wizerunkiem słońca. Plac ma półkolisty kształt i zawdzięcza swoją formę przeprowadzonym w latach 1854 – 1860 pracom remontowym.
Jeżeli spojrzymy od południowej strony placu, naszym oczom ukarze się wieża zegarowa, umiejscowiona na budynku „Real Casa de Correos. Budynek powstał w XVIII wieku jako część Urzędu Pocztowego, jednak obecnie pełni rolę siedziby Prezydenta Autonomicznej Prowincji Madrytu, w którym odbywają się zebrania Rady Autonomicznej Prowincji Madrytu.
Zegar słynie z tego, że podczas zabaw sylwestrowych organizowanych dla mieszkańców miasta, właśnie na tym placu, wszystkie oczy podczas odliczania ostatnich sekund skierowane są na niego.
Na placu znajduje się kamienna płyta symbolizująca Kilometr Zero, gdyż plac uważany jest za centrum Madrytu i Hiszpanii. Jest to oficjalny punkt wyjścia dla 6 hiszpańskich dróg krajowych. Na placu znajduje się pomnik Karola III i dwudziestotonowa statua niedźwiedzia wspinającego się na drzewo truskawkowe – symbol Madrytu. Brązowy posąg jest dziełem rzeźbiarza Antonio Navarro Santa Fe. Pozostałe rzeźby, które można znaleźć na placu to reprodukcja pomnika Mariblanca (oryginał znajduje się w Muzeum Miejskim). Pomnik uważa się za Venus i znajduje się w miejscu, gdzie wcześniej stała fontanna. Na placu znajduje się także reklama – neon Tio Pepe, jedna z najstarszych w mieście, wpisana do rejestru zabytków, także stacja metra Sol.
Jest to miejsce tętniące życiem – pełne barów, restauracji i sklepów . Znajdziemy tutaj wiele starych i zabytkowych sklepów sprzedających tradycyjne produkty.
Muzeum Prado
Muzeum Museo del Prado to jedno z najbogatszych i najważniejszych muzeów na świecie mieści się w centrum Madrytu. Zostało założone w 1819 roku przez króla Ferdynanda VII na prośbę jego żony Marii Izabeli Braganza. Początkowo muzeum zostało założone jako muzeum malarstwa i rzeźby, ale obecnie zawiera w swoich zbiorach też kolekcje innych prac. Jest to jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc na świecie. Posiada duży zbiór dzieł Velázqueza i Francisco de Goya, Tycjana, Rubensa i Bosch.
Kolekcja muzeum składa się z około 7600 obrazów, 1000 rzeźb, 8200 grafik, 4800 rysunków, a także wielu innych dzieł sztuki i dokumentów historycznych.
Budynek, w którym dziś mieści się Muzeum Prado został zaprojektowany przez architekta Juana de Villanueva w 1785 roku. Muzeum Królewskie zostało otwarte dla publiczności po raz pierwszy w listopadzie 1819 roku. W tamtym okresie w muzeum znajdowało się 311 obrazów i 1510 zdjęć ziązanych głownie z rodziną królewską. Kolekcja Królewska stanowi ważny element muzeum. Rosła ona systematycznie.
Wśród dzieł, które trafiły tutaj w ostatnich latach należy zaliczyć: dwa dzieła El Greco i Fable (1993 i 2001 r.), portret Velazquez – „Papieski Barber” uzyskany w 2003 roku.
Bezpłatne bilety wstępu są dla studentów w wieku 18-25 lat, osób poniżej 18 roku życia, niepełnosprawnych, zwiedzających stałe wystawy w poniedziałek-sobota pomiędzy 18.00 a 20.00, niedziele i święta pomiędzy 17.00 – 19.00 oraz podczas Międzynarodowego Dnia Muzeów i 19 listopada.
Stadion Real Madryt – Santiago Bernabeu
Najsłynniejszy stadion piłkarski w Madrycie. Grają na nim m.in. Real Madryt oraz reprezentacja Hiszpanii.
Dojazd do stacji metra Estación de Santiago Bernabéu (linia 10, niebieska – między stacjami Hospital Infanta Sofia do Puerta del Sur) lub autobusami linii 14, 27, 40, 43, 120, 147 i 150.
Reina Sofia – Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii
Od 1990 roku muzeum sztuki współczesnej w Hiszpanii. Muzeum mieści się w Madrycie w dawnym budynku szpitala głównego – Hospital General z XVIII wieku. Został zaprojektowany przez architektów José de Hermosilla i Francisco Sabatini. Inicjatorem budowy był król Karol III. Po jego śmierci prace zostały wstrzymane i budynek zaczął służyć jako szpital. Od tamtego czasu obiekt przeszedł wiele modyfikacji. W 1965 roku szpital został zamknięty, a budynek miał zostać zburzony. Przed rozbiórką uratował go dekret królewski z 1977 roku. Trzy lata później Antonio Fernández Alba podjął się zadania przebudowy i dostosowania go do celów muzealnych i wstawowych. W roku 1986 budynek zaczął działać jako centrum sztuki wystawienniczej, a cztery lata później stał się muzeum.
10 września 1992, Król Don Juan Carlos i królowa Zofia (Reina Sofia), zainaugurowali otwarcie stałej kolekcji Muzeum Narodowego Centrum Sztuki Reina Sofia, które do tej pory oferowało wystawy czasowe.
Stała ekspozycja znajduje się na drugim i czwartym piętrze. Są tam m.in. sale poświęcone twórczości Pabla Picassa, Salvadora Dalego i Joana Miró. W kolekcji muzeum są m.in. takie obrazy jak Guernica, Pejzaż z Cadacués i Wypadek
Muzeum jest głównie poświęcone sztuce hiszpańskiej ale znajdują się w nim także nieliczne pracy artystów spoza Hiszpanii takich jak Robert Delaunay, Yves Tanguy, Man Ray, Jacques Lipchitz, Lucio Fontana i Yves Klein.
W 2005 roku dołączono budynek Nouvel. Ponadto w parku Retiro znajdziemy dwa miejsca, gdzie prezentowane są eksponaty Muzeum Reina Sofia – El Palacio de Cristal oraz nieopodal El Palacio de Velázquez. W budynkach muzeum znajduje się także biblioteka artystyczna której kolekcja liczy ponad 100 tysięcy książek, 3,500 nagrań dźwiękowych i prawie 1000 nagrań wizualnych.
Plaza Mayor
Plaza Mayor to centralny plac w Madrycie wybudowany za czasów Habsburgów. Znajduje się zaledwie kilka przecznic od innego hiszpańskiego znanego placu – Puerta del Sol. Na plac Mayor prowadzi 9 wejść. W czasach średniowiecznych pełnił rolę rynku, natomiast w 1576 roku, kiedy to Filip II przeniósł stolicę do Madrytu zatrudnił architekta, którego zadaniem była przebudowa chaotycznego placu.
Jednak do przebudowy doszło dopiero w 1617 roku za czasu panowanie Filipa III. Przebudowała trwała dwa lata i zakończyła się w 1619 roku. Został przyjęty kształt prostokąta o rozmiarach 120 x 90 m, otoczonego pięciokondygnacyjnymi budynkami. Plac Mayor, jaki znamy dziś, jest działem architekta Juana de Villanueva , który otrzymał trudne zadanie rekonstrukcji w 1790 roku po serii ogromnych pożarów. Budynki otaczające plac płonęły trzy razy.
Pierwotna nazwa placu brzmiała Plaza del Arrabal. Natomiast w roku 1812, w następstwie dekretu wszystkie główne place w Hiszpanii zostały przemianowane na „Plaza de la Constitución”, na cześć Konstytucji z 1812 roku. Plac zmienił nazwę kolejny raz w 1873 i wtedy nazwano go ”Plaza de la República”, a następnie z powrotem zmieniono nazwę na „Plaza de la Constitución” i tak było już do końca wojny domowej w Hiszpanii. Po tamtym okresie plac już do teraz nosi nazwę Plaza Mayor.
Na palcu odbywały się liczne uroczystości: koronacje królów, ogłaszano ważne informacje, wystawiano sztuki teatralne, odbywały się corridy, a nawet egzekucje skazańców.
Obecnie plac jest atrakcją turystyczną, a w każdą niedzielę odbywa się tutaj targ staroci. Na środku placu stoi okazały pomnik Filipa III.
Muzeum Historii w Madrycie
Dawniej znane również jako Muzeum Miejskie. Mieści się ono w centrum stolicy Hiszpanii w Fuencarral. Budynek, w którym się mieści został zaprojektowany przez architekta Pedro de Ribera w stylu barokowym. Jest to niezwykły budynek, a jego główne wejście uważane jest za najbardziej reprezentatywne dzieło baroku hiszpańskiego.
Historia muzeum sięga roku 1673, kiedy to za panowania Filipa IV zbudowano królewskie hospicjum. Z tamtego okresu zachowała się jedynie kapica. W roku 19191 budynek został uznany za zabytek i został uratowany od ruiny przez interwencję Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, z inicjatywy Hiszpańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. Towarzystwo w 1926 roku zorganizowało niezwykłą wystawę „W starym Madrycie”, co spowodowało, ze zdecydowano się otworzyć tutaj Muzeum Miejskie. Otwarcie miało miejsce 10 czerwca 1929 roku.
W 2002 rozpoczęto odbudowę budynku, zachowując oryginalne elementy przy jednoczesnym unowocześnianiu muzeum.
Muzeum jest tak zaprojektowane, że pozwala na zapoznanie się z całą historią Madrytu. Szczególą uwagę należy zwrócić na obrazy, rzeźby, meble, porcelanę, sztućce. Wśród dzieł najbardziej reprezentatywnych znajdziemy: „Alegoría de Madrid” Francisco de Goya, ”una Virgen con san Fernando” de Luca Giordano, porcelanę del Buen Retiro.
Rynek Mercado de San Miguel
Mercado de San Miguel jest miejscem historycznym i zabytkowym oraz pełnym literackich wspomnień, ale przede wszystkim oferuje wysoką jakość, świeżość i sezonowość produktów spożywczych. Położony jest w samym sercu starego Madrytu w centrum działań handlowych, kulturalnych i rekreacyjnych. To przepiękny budynek, który mieści produkty spożywcze i gastronomiczne. Jego celem jest zgromadzenie w jednym miejscu najlepszych handlowców, specjalistów i entuzjastów w swojej dziedzinie, tak aby w centrum Madrytu móc wybrać się na codzienne zakupy w niecodzienny sposób i w niecodziennej atmosferze. Ma on stać się centrum kultury kulinarnej Madrytu, miejscem spotkań i wydarzeń.
Mercado de San Miguel usytuowany jest w oryginalnym dwupiętrowym budynku zachowującym strukturę żeliwa z początku XX wieku. Jego powierzchnia to 1200 metrów kwadratowych. Otwarcie Mercado de San Miguel miało miejsce 13 maja 1916 roku. Bardzo charakterystyczne są podpórki w żeliwnej konstrukcji budynku. Jest to jedyny w swoim rodzaju budynek. Podobne do niego zostały rozebrane i zastąpione nowoczesnymi budynkami.
W średniowieczu obszar ten był otwartym rynkiem otoczonym straganami i znajdował się przy kościele parafialnym San Miguel de los Octoes. Jednak straszliwy pożar zniszczył kościół, w którego miejscu (pomimo licznych prób ratowania świątyni) postawiono w końcu stworzyć publiczny plac targowy z towarami łatwo psującymi się (szybko zbywalnymi). Wiek XIX przyniósł jednak erę poprawiania higieny i walkę z brudem, dlatego pojawiła się koncepcja stworzenia zamkniętego targowiska, Już w roku 1835 architekt Joaquín Henri zaproponował projekt „ukrycia” straganów przed oczami przechodniów. Budowa rozpoczęła się jednak dopiero 1870 roku. Objęła cztery rynki, które systematycznie przebudowywano i przykrywano żeliwną konstrukcją. Prace były rozłożone w czasie, aby nie przerywać funkcjonowania targowiska.
Muzeum Cerralbo
Muzeum Cerralbo to zbiór eksponatów, dzięki którym możliwa jest podróż w czasie do XIX i wczesnego XX wieku. Muzeum powstało dzięki Marquis Cerralbo, który był intelektualistą i mecenasem sztuki oraz historii. Muzeum mieści się w budynku, w którym wcześniej znajdował się dom Marquisa. Jest to zbiór przedmiotów codziennego użytku mieszczących się w oryginalnych pokojach, a także dzieł sztuki, w których najważniejsze są płótna europejskich artystów pochodzące z XVI – XIX wieku, rzeźby, grafiki, monety, medale, broń i zbroje, biżuteria, lampy, ceramika, meble, dywany.
Muzeum zostało otwarte 12 lat po śmierci Marquisa Cerralbo w roku 1934 początkowo jako Cerralbo Museum Foundation. Natomiast 10 lat później w 1944 roku – jako muzeum.
Senat Hiszpanii
Senat hiszpański tworzy 266 członków. Został założony przez królową Marię Krystynę, a jego pierwszym prezesem był José María Moscoso de Altamira, hrabia Fontao. W kolejnych konstytucjach w latach 1845, 1856, 1869 i 1876 działał na równych prawach z Kongresem Deputowanych. Senat został rozwiązany po zamachu na generała Miguela Primo de Rivery w 1923 roku. Dopiero po roku 1978 ponownie wszczęto jego działalność.
Senat znajduje się w XVI-wiecznym budynku przy palcu Plaza de la Marina Española. Dawniej mieściła się w nim Szkoła Wcielenia ojców augustianów. Szkoła była jedną z wiodących w Madrycie. W latach 1814 oraz 1820 – 1823 było to także miejsce spotkań jednoizbowego parlamentu. Od 1834 roku już oficjalnie stał się siedzibą senatu.
Pod koniec XX wieku budynek został nieco zmodyfikowany. W pałacu znajduje się interesująca kolekcja dzieł sztuki, wśród których odnaleźć można obrazy z XIX wieku.
Muzeum Morskie (Naval)
Museo Naval w Madrycie gromadzi eksponaty związane z historią rozwoju hiszpańskiej marynarki oraz licznymi morskimi podróżami. Muzeum znajduje się przy Paseo del Prado, a w swojej kolekcji ma takie eksponaty jak: mapa de Juan de la Cosa, relacje z podróży Krzysztofa Kolumba, liczne mapy, przyrządy nawigacyjne i modele statków.
Początki muzeum sięgają 1792 roku, kiedy to z inicjatywy sekretarza marynarki króla Karola IV – Don Antonio de Valdés y Fernandez Bazán – król postanowił stworzyć muzeum. Przeznaczono liczne środki na zakup książek, map i innych eksponatów. Miały one być zakupione miedzy innymi we Francji i Wielkiej Brytanii. Jednak wydarzenia polityczne i wojenne, które toczyły się w Hiszpanii w pierwszym trzydziestoleciu XIX wieku, przerwały projekt stworzenia muzeum i gromadzenia eksponatów. Powrócono do tego w 1842 roku. Rok później Muzeum Marynarki Wojennej zostało tymczasowe otwarte. Uroczyste otwarcie miało miejsce 19 listopada 1843 i uczestniczyła w nim królowa Elżbieta II. W 1845 roku zwiększono dofinansowanie muzeum, co pozwoliło na przeniesie eksponatów do nowych pomieszczeń początkowo do budynku przy Platero. Ale budynek nie był w dobrym stanie i groził zawaleniem, dlatego też w 1853 znów przeniesiono muzeum , a 27 listopada nastąpiło jego ponowne otwarcie z udziałem królowej i członków rządu. Do obecnej lokalizacji muzeum zostało przeniesione w 1932 roku.
Sale wystawowe ułożone są chronologicznie i zawierają eksponaty różnego rodzaju począwszy od XV wieku po dziś.
Muzeum Romantyzmu
Muzeum Romantyzmu (El Museo del Romanticismo, wcześniej nazywane El Museo Romántico) w Madrycie zostało stworzone Benigno de la Vega-Inclan, Flaquer, Marquis de la Vega II-Inclan w 1921 roku. A jego oficjalne otwarcie miało miejsce w 1924 roku. Znajduje się w XVIII-wiecznym budynku w samym centrum miasta. W roku 2001 zostało zamknięte z powodu renowacji budynku. Jednak jego ponowne otwarcie nastąpiło w 2009 roku i właśnie wtedy muzeum zmieniło nazwę na Muzeum Romantyzmu.
Znajdują się w nim eksponaty – dzieła twórców romantyzmu m.in. Goya, Federico de Madrazo i Leonardo Alenza.
Muzeum oddaje atmosferę mieszczańskiego stylu życia w XIX wiecznym Madrycie. Odnajdziemy meble z tamtej epoki, porcelanę, przedmioty gospodarstwa domowego, przedmioty dekoracyjne, fortepian, a wszystko na przestrzeni kilku pokoi.
Ściany udekorowane są portretami rodziny królewskiej, przywódców wojskowych i politycznych. Niektórzy z wyszły spod pędzla m.in. Salvador Gutierrez, Ribera i Esquivel.
Słynni pisarze zbierali się w sali balowej podczas wieczorów literackich. Może tu także odwiedzić salę poświęconą życiu romantycznego pisarza Mariano José de Larra. Inni pisarze, którzy się tu przybywali na wieczorki literacie to Martinez Campos, Bequer i Campoamor.
Każdy pokój opowiada wiele historii o XIX wiecznym życiu.
Inne atrakcje turystyczne
Plaza de Cibeles
Plaza de Espańa
Plaza de la Independencia
Plaza de Toros de Las Ventas
Godne polecenia są też:
Klasztor Descalzas Reales
Świątynia Debod
Escorial
Narodowy Pomnik Świętego Krzyża w Dolinie Poległych
Ulica Gran Via
Paseo del Prado
Salamanca i Malasańa
Casa de Campo
Muzeum Thyssen – Bornemisza
Biblioteka Narodowa Hiszpanii
Teatry
Madryt – informacje praktyczne
Kiedy najlepiej lecieć do Madrytu?
Zimy w Madrycie są chłodne, często występują temperatury poniżej 0 °C. W lecie temperatury utrzymują się w granicach 30 °C. Wiosna i jesień to najprzyjemniejsze pory na zwiedzanie Madrytu.