Reales Alcázares w Sewilli
Na Placu Triumfalnym, zaraz obok katedry możemy znaleźć Reales Alcázares, czyli kompleks pałacowych budynków królewskich, który jest jednym z najważniejszych zabytków historycznych Sevilli. Kilka epok zostawiło tutaj po sobie ślad, ale pomimo tej architektonicznej złożoności, zachowana została spójność i harmonia poszczególnych części, które przyozdobione w bardzo bogaty sposób, posiadają niezwykły urok.
Liczne patio, komnaty sypialne, pomieszczenia i ogrody pałacowego kompleksu były świadkami ważnych historycznych wydarzeń, tak samo jak miejscem spotkań ważnych osobistości. Nawet dzisiaj niektóre pomieszczenia są udostępniane rodzinie królewskiej podczas ich wizyt w mieście.
Początki Reales Alcázares sięgają wczesnego okresu panowania arabskiego w Sewilli, kiedy to rezydowali tu przedstawiciele kalifatu kordobańskiego i Abbadyci. Jedynymi śladami tego okresu są pozostałości w części zwanej Jardín de Crucero z XI wieku. Pałac nie był rozbudowywany na większą skalę aż do XII wieku, kiedy to Almohadzi uczynili z Sevilli stolicę swojego imperium. O świetności, jaką charakteryzował się wówczas kompleks daje nam świadomość jedynie Patio de Yeso. Po Rekonkwiście w 1248 roku Alcázar przeistoczył się w rezydencję chrześcijan i przeszedł poważne zmiany za panowania Ferdynanda III. Centrum współczesnego kompleksu stanowi zbudowany przez Piotra I Okrutnego pałac.
Pośród budynków świeckich pałac stanowi jeden z najwspanialszych przykładów stylu mudejar. Piotr I przetransportował fragmenty islamskich budynków do Sevilli i nakazał artystom z Toledo oraz Granady wznieść pałac według jego własnego pomysłu. Rezultatem prac jest wspaniały budynek, w którym aspekty islamskiej tradycji łączą się z elementami hiszpańskiego chrześcijaństwa. Kolejni chrześcijańscy królowie kontynuowali renowację i rozbudowę pałacu, dostosowując go do swoich potrzeb. To, co zobaczymy w Reales Alcázares dzisiaj, to stan niezmienny od XIX wieku.
Autor: Magda Jeziorska, postalesdeasturias.wordpress.com